پایان سال تحصیلی
کودکان با چشمانی گریان به خانه ها رفتند....
اما در دلشان راضی اند که نمی خواهند هر روز صبح زود از خواب بیدارشوند.....
در دلشان راضی اند که نمی خواهند هر شب استرس مشق های شبانه را داشته باشند...
راضی اند که می توانند هر چه دوست دارند سی دی ببینند یا دوچرخه سواری کنند ....
راضی اند که دیگر مجبور نیستند کیف سنگین را هر روز به مدرسه بیاورند و می توانند با یک ساک کوچک به استخر بروند ....
راضی اند که دیگر کسی نیست که هر روز آنها را مجبور به نوشتن تکلیف کند ......
راضی اند که دیگر مادران کاری به کارشان ندارند.....
اما با این وجود چرا شهریور این همه دلها به سوی مدرسه پر می کشد؟
و چرا همه مان دلمان برای یک روز از روزهای مدرسه مان تنگ شده است ؟.....![]()
![]()
![]()